Winterwandelen.
Winterwandelen in bevroren tijd.
Zonet en later zijn even weg uit je gedachten.
Alle zintuigen genieten van het aanwezig zijn in het hier en nu.
De frisse lucht laat je neusharen aan elkaar plakken en je oren gloeien.
Bij elke teug winterlucht wordt je hoofd helderder en verdwijnen overbodige gedachten.
Je herkent de vormen van de natuur onder het laagje sneeuw en hoort het knerpen onder je laarzen.
Als je heel even terug gaat in gedachten grijp je een handvol sneeuw knijpt het tot een bal en gooit de sneeuw zo ver als je kunt.
Een stortregen van sneeuw daalt neer als je een tak raakt.
Het lopen in de ongerepte natuur geeft het gevoel alsof je de eerste en enige bent die in de maagdelijke sneeuw loopt.
Even ben je weg met je gedachten in een soort niets waar alles samen lijkt te vallen
Je staat stil en hoort werkelijk niks, mooi dat geluid van de stilte en tegelijk een beetje spannend.
Het hebben van haast past totaal niet in deze omgeving .